Daar ben ik dan weer. Echt al een hele tijd niks geschreven hier. Het gaat sinds april behoorlijk slechter met name het lopen. Ik had de tijd even nodig om orde op zaken te stellen. De afstand die ik kan lopen is aanzienlijk korter geworden met als gevolg dat ik al maanden bezoeken aan de fysio laat schieten. Bezoek aan de tandarts werd al moeilijk en die zit letterlijk om de hoek. Nu weet ik dat het puur onzekerheid is over het lopen omdat ik te vaak ben gevallen. Nu ga ik niet meer naar buiten zonder rollator. Gekke is, ik kan best zonder maar ik denk van niet. Ik ben pas geleden met iemand samen naar buiten gegaan zonder rollator. Het lopen ging eigenlijk best aardig nog. Dus als ik naast iemand loop gaat het wel. Ik dacht bij mijzelf: Waar ben ik eigenlijk zo bang voor? Ik hoop binnenkort af te spreken met de revalidatiearts om het hierover te hebben. Misschien kan ik met een goeie looptraining van mijn onzekerheid afkomen en wellicht ook van mijn rollator. Ook leek het mij goed om mijn auto dichtbij te hebben en heb ik een gehandicaptenparkeerkaart en parkeerplaats aangevraagd en heb ik inmiddels gekregen. Dus als ik de auto nodig heb kan ik zo instappen en weggaan en als ik terug kom ben ik verzekerd van een plekje in de straat. Hier in het centrum van de stad zijn er niet veel parkeerplaatsen en is de parkeerdruk erg hoog namelijk. Verder heb ik nieuwe aanvraag driewielfiets gedaan, dit maal met de hulp van een ergotherapeut. Dan gaan er opeens andere deuren open bij de WMO. Dan is het opeens prima dat de fiets buiten in de tuin kan staan terwijl ze eerst perse wilde dat ik zelf een goede stalling zou regelen. Dat laatste klopt juridisch niet. De WMO is ook verantwoordelijk voor goede passende stalling mocht die niet aanwezig zijn. Maar goed, Met behulp van de ergotherapeut is het nu gelukt dus. Over een paar weekjes wordt de fiets geleverd, fijn. Verwacht ik dat ik dan weer goed naar fysio kan. Nu ik de auto dichtbij heb ben ik wel begonnen met wekelijks mijn moeder te bezoeken. Haar partner met wie ze al 31 jaar samen was is in mei overleden dus dat kwam ook nog tussendoor. Dus zij vindt het fijn als iemand op structurele basis langskomt. Dat autorijden telkens is wel een aanslag op mijn lichaam. Maar zonder mijn auto kom ik helemaal nergens meer. Het OV, gaat vaak samen met veel lopen. En bijv. een taxi nemen vind ik gewoon zo’n gedoe om te regelen. Ik kan nog prima autorijden, als ik daarna maar minimaal een dag heb om te herstellen. Ook als ik binnen een straal van 100km blijf is het goed. Als iets verder weg is, kan op zich wel voor een keertje maar dan heb ik al gauw twee of meerdere dagen herstel nodig. Overigens het slechte lopen wordt mede veroorzaakt door de tergende onrust in vooral mijn benen. Rusteloosheid van de ergste soort zeg maar. Niet alleen de benen maar ook armen en zelfs in m’n gezicht en bovenop mijn hoofd. Ik kreeg steeds vaker last van kleine wondjes in m’n gezicht omdat ik mijn huid had open gekrabd. Voor rusteloosheid (RLS) is zelf geen medicatie. Het wordt veelal veroorzaakt en verergerd door bepaalde medicatie en leefstijl. Mijn huidige medicatie staat niet op de lijst dat het iets met RLS te maken heeft en wat mijn leefstijl betreft, Ik mijdt producten waar onnodig veel suiker in zit en zoetstoffen als Sucralose. Sucralose is 600X zoeter dan gewoon suiker maar geeft toch nagenoeg 0 calorieën af, hierdoor zeer populair bij fabrikanten om het in eindeloos veel producten te stoppen, vooral dranken, yoghurtdranken in het bijzonder. Over bij-effecten van Sucralose wordt niet gesproken, ze claimen dat het veilig is. Ik ben daar niet van overtuigd. Sinds enige tijd slik ik op eigen gelegenheid een aardige hoeveelheid Valeriaan. Ik merk dat Valeriaan helpt om scherpe randen van de RLS weg te nemen en beter beheersbaar te maken. Hierdoor gaat lopen en bewegen weer iets beter. Ik merk ook dat mijn darmen en blaas erg veel baat hebben met Valeriaan. Het voedsel blijft veel langer binnen en daardoor verwerken mijn darmen voedsel veel beter. Ontlasting is ook niet groot en veel zachter dan voorheen. Soms leek het wel steen. Voor mijn toilet ook niet zo fijn. Die zat regelmatig verstopt. Maar sinds de Valeriaan niet meer. Ook mijn blaas blijft veel rustiger dan voorheen. Ik zou liters frisdrank kunnen drinken en dan nog geeft mijn blaas urenlang geen kik. Minder toiletbezoek zie ik als een voordeel, je zou het ook als een nadeel kunnen zien. Ik slik twee keer op een dag Valeriaan. ’s Avonds met melatonine om beter te kunnen slapen want dat gaat echt slecht al lijkt het de laatste dagen beter te gaan ondanks de hoge temperaturen, misschien wel dankzij. Overdag slik ik ook Valeriaan maar dan de variant zonder melatonine.