Zo zeg, Ik ben erachter waardoor het zo ineens heel slecht ging vorige maand. Mijn vitamine D gehalte was naar een historisch dieptepunt gezakt. Blijkbaar kan het dan ineens heel snel achteruit gaan. Niet alleen fysiek maar ook mentaal. Mentaal ben ik nog steeds niet de oude. Het gaat wel ietsje beter dan eerst maar nog zeker niet best. Het lopen gaat op zich nu goed. Alleen, in huis heb dusdanig vlagen van onzekerheid dat ik het fijner vind om in huis met rollator te lopen. Buiten lukt het wel zonder. Dit verklaart ook waarom mijn gesteldheid zo op en neer ging de afgelopen jaren, want mijn vitamine D gehalte ging natuurlijk ook op en neer. De zogenaamde goeie en slechte dagen. Hoe dan ook, ik laat de vitamine D niet meer zo laag zakken. Ik zorg wel dat het op peil blijft. De mentale onzekerheid moet gewoon slijten maar dat gaat heel heel lang duren. Stel je voor, als ik niet of veel later erachter gekomen was dat het aan de vitamine D lag. Dan was ik nu mentaal en fysiek een wrak. Ik kom dan niet meer uit die negatieve spiraal. Nu heb ik nog kans om eruit te komen, hoop ik tenminste. Ik merk ook positieve gevolgen nu het Vitamine D peil verder omhoog klimt. Ik kan weer beter tegen suiker. Vitamine D regelt je bloedsuiker spiegel. Voorheen als ik suiker nam kreeg ik ontzettende last van rusteloosheid. Dat is nu niet meer. Ik merk ook dat mijn darmen vlees beter kunnen verdragen. Meestal als ik vlees at, zat ik al op de wc voordat ik m’n bord leeg had. Sowieso gaat de spijsvertering nu met sprongen vooruit. Daarnaast heb ik meer energie en kom ik makkelijker de dag door ipv. ergens halverwege al te moeten slapen.