Ik was vorig jaar door mijn neuroloog verwezen naar het UMCG in Groningen ivm de bloedverdunners, om beter te begrijpen waarom ik mij beter voel met bloedverdunners. Omdat in de tussentijd behandeling is gestart door het UMC Utrecht dacht ik dat het niet meer nodig zou zijn om daarheen te gaan. Ik werd toch benieuwd naar hun mening. Vorige week, 9 maanden na verwijzing had ik eindelijk de bewuste afspraak. Het is mij enorm tegen gevallen. Ze stelden dat mijn klachten deels psychisch zijn en te trainen zijn. Vorig jaar zou ik tijdens de bloedverdunners een positieve psychische periode hebben gehad en mede door de gedachte dat ik medicijnen kreeg, beter te hebben gefunctioneerd. Ja duh! Iedereen functioneert beter als het psychisch goed gaat. Ze stelden mij allerlei strikvragen om mij in het psychische hoekje te duwen. UMCG is een autoriteit als het gaat om bewegingsstoornissen. Ik vind het een belediging om vanwege iets wat niet in de boekjes staat te zeggen dat het psychisch is. Zeker op dat niveau. Ze namen mij totaal niet serieus, ze gingen niet uit van mijn ervaringen met bloedverdunners, sterker nog, ze zeiden dat de bloedverdunners helemaal niet konden werken tegen klachten van Fahr. Nou, toch voel ik dat het wel degelijk iets doet. Dat wil je toch goed onderzoeken? Ze hadden mij nog eventueel kunnen wijzen op een mogelijk secundaire aandoening naast Fahr waar de bloedverdunners op reageren en indirect ook op Fahr. Maar dat deden ze dus niet. Het is allemaal psychisch en daarmee moet ik leven. Dan ben je gelijk klaar, lekker makkelijk. Als ze iedereen zo afwimpelen. Wat moet ik dan, antidepressiva slikken? Zo belachelijk en daarvoor rij je 200km heen en terug om dat te horen. Dat echt nooit meer. Bah! Ze zouden een advies schrijven met o.a. dat ik per direct zou moeten stoppen met de bloedverdunner vanwege de hoge risico’s. Nou echt niet dus dat ik ga stoppen, tenminste nog niet. Ik heb nog voor een aantal weken voorraad.