Het is al weer even geleden. Ik heb heel erg het gevoel dat er iets mis is met mijn bloed. Ook gezien mijn ervaring met bloedverdunners vorig jaar na mijn longembolie. Want nog steeds weet ik niet waarom het opeens veel beter ging met mij met de bloedverdunners. Symptomen van Fahr werden heel veel minder en pijnklachten verdwenen zelfs. Inmiddels ben ik één keer getest op het antifosfolipidensyndroom (APS), dat is een auto-immuunziekte waarbij het bloed makkelijk samenklontert. De test was negatief. De test moet nog een keer om tot een goed en zuiver oordeel te komen. De test doe ik opnieuw tweede helft van mei. Als de test weer negatief is, ga ik waarschijnlijk toch beginnen met bloedverdunners. Voorgeschreven zonder indicatie. Gewoon om te kijken of ik mij dan weer zoveel beter ga voelen. Ik moet wel goeie afspraken maken met het ziekenhuis en ik moet de pillen zelf betalen. Maar dat heb ik er echt voor over. Als het dan wederom veel beter gaat met mij dan hoop ik dat dan goed kan worden onderzocht waarom. Ik ben zeer benieuwd. Meer en meer ik er over nadenk des te meer ik klaar ben voor het experiment. In de loop van juni kan ik er waarschijnlijk mee beginnen. Spannend.