Afgelopen maand ging het echt een stuk minder met de fysieke gesteldheid. De stijfheid en pijn in de spieren is meer dan ooit tevoren. Dat maakt dat ik mezelf er toe moet zetten om ’s ochtends mijn bed uit te gaan. Ik stap bij wijze van spreken fris als een hoentje in bed en stap er als een wrak uit terwijl het eigenlijk andersom zou moeten zijn. Ook spontane vermoeidheid gedurende de dag treedt steeds vaker op. De moeheid zorgt ervoor dat ik vaak niet goed kan concentreren op dagelijkse bezigheden. Ook bewegen, lopen en fietsen gaat zeer moeizaam. Ik heb een slechte balans en evenwicht. Voorlopig zie ik nog geen einde aan deze vervelende periode. Hoop niet dat het blijft en dat het enigszins verbeterd.